Fietsen en bussen

3 februari 2008

We zitten vroeg op de fiets om de hitte voor te zijn. Het terugfietsen naar Ban Tha Kun valt mee, al is het flink heuvelachtig. We hebben die 12 kilometer gereden op wat crackers en daarom gaan we ergens ontbijten. Zo kom ik erachter dat ik mijn zoektocht naar noedels op moet geven. Ze zijn er wel, maar lang niet altijd de lekkere gele, alleen de slijmerige rijstnoedels. Deze keer krijg ik ze in een soep (nouja, bakkie afwaswater) met gebakken kanariepiet en gefrituurde bejaarde hond. Zoiets tenminste. Getverdegetver.

Het wachten is op de bus naar Phang Nga of Krabi. Veel te vlug arriveert er een bus. Gelukkig een ander model dan de vorige keer. De tandem gaat er moeiteloos en deze keer rechtop in, pal naast een bankstel dat een andere passagier als bagage mee heeft. Ze staan hier nergens van te kijken. De bus gaat tot Phang Nga, waar we moeten overstappen of een dagje blijven.

Phang Nga
We doorkruisen prachtige papayaplantages, kilometers bananenbomen en tussendoor duikt af en toe een stuk karstgebergte op. Phang Nga is een stoffig stadje, omgeven door schitterende bergen. Als we er op een terras neerstrijken, worden we aangesproken door een Thaise, die redelijk goed Engels spreekt.

Natuurlijk zijn het weer de kinderen die 'lovely en beautiful' zijn. Ik trek de stoute schoenen aan als de maaltijd voor deze Thaise familie op tafel verschijnt. Wat zijn dat voor lekker uitziende koekjes? Kan ik die ook krijgen? Het zijn garnalenkoekjes en op de touristenkaart staan die niet vermeld. Het is me al vaker opgevallen dat de Thai andere dingen eten dan er op de kaart vermeld staan. Nu lukt het ons om ook zo'n bord koekjes te krijgen. Een gezonde variatie op Kip Nuggets zal ik maar zeggen. Verder vraag ik hoe we yellow noodles moeten bestellen in het Thai.

Terug naar het busstation. De kinderen worden daar bijna lastiggevallen door de Thai. Een meneer weet echt niet van ophouden. Hij zeurt de hele tijd: 'Shake hands, shake hands!' tegen Levia, die hem weigert aan te kijken. Ze sluit wel vrienden met de dame achter een stalletje die haar telkens pinda's voert.

Weer zo'n gemakkelijke bus die ons in anderhalf uur naar Krabi voert. Vlak voor aankomst begint het te regenen. Niet erg, een klein beetje verkoelend is het uiteindelijk. We vinden een guesthouse. Heel grappig: het is een groot internetcafe met bungalowtjes in de tuin. Niet iets dat je verwacht in zo'n stad.

Eten doen we op de night market bij de pier. Eindelijk weer eens echt lekker eten, al was het vanmiddag ook prima.