Vanuit ons comfortabele bungalowtje (het is maar goed dat Thaise bedden zo achterlijk breed zijn, anders waren 2 1-persoonsbedden veel te krap) pakken we de spullen weer op en gaan nogmaals op zoek naar de kampeerplek bij de Dam. Die zou er namelijk moeten zijn.
Binnen 20 minuten zitten we weer mopperend op de fietsen en even later moeten we weer afstappen. Nog nooit hebben we ergens gefietst waar het zo vreselijk steil was. Ik duw tegen de kar, Merijn duwt de tandem vooruit. Helemaal doorweekt komen we uiteindelijk boven, waar we ons meteen op een stalletje met flesjes cola storten. Daar hebben ze waarschijnlijk de dag van hun leven.
We fietsen nog iets verder naar het meer, maar nergens is een fatsoenlijke kampeerplek. Terug van het meer naar het Dam monument (met al die stalletjes) eten we in een onooglijk zaakje. Weer de beroemde 'Flied Lice'. En volgens mij worden we er opgelicht, want ik heb nog nooit zo 'veel' betaald voor het meest basic gerecht in Thailand en een paar flesjes limonade, maar dat is niet erg. Van 180 baht (nog geen 5 euro) liggen we niet wakker en mevrouw heeft een goede dag.
Aan het eind van de middag laten we ons toch weer afzakken naar de bungalows waar we afgelopen nacht waren. Kamperen bij het monument zien we niet zo zitten en er dreigt regen te vallen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten