Poedelen en fietsen

16 februari 2008
Zeker weten, een echte strandvakantie is aan mij niet besteed. Zo af en toe een dagje, afgewisseld met wat fietsen tussendoor, is prima. Vandaag doen we eigenlijk weer nauwelijks iets anders dan op en rond het strand hangen en dat is mij in ieder geval te saai. Onze Nederlandse fietsvrienden zijn tijdens onze afwezigheid verhuisd naar het naburige Lanta Villa Resort. Daar is een zwembad dat een grote aantrekkingskracht op de kinderen heeft. Levia komt er helemaal tot rust. Heerlijk vindt ze het om er lange tijd rond te dobberen in een zwemband van Luka.

's Middags maken we met z'n allen een fietstocht. Er moet op Ko Lanta een apenschool zijn. Om er te komen moeten we een stukje richting Ban Saladan en dan van de hoofdweg af in zuidoostelijke richting. En ineens is alle drukte verdwenen. Geen tourist meer te bekennen behalve wij. Rust is ons deel. Zalig om hier te fietsen.

Het is nagenoeg vlak, we fietsen langs kleine huisjes, koeien, papayabomen en hebben een mooi uitzicht over de noordkust. Na een tijdje volgt er toch een klim en daarna zien we om de bocht een klein winkeltje. Eigenlijk een woonhuis met een stuk aangebouwd uit houten staketsels met kippengaas eromheen. Zo zie je dat veel. Simpel maar handig. We vallen aan en kopen de winkel bijna leeg. Zo voelt het tenminste voor mij. In luttele minuten werken we diverse blikjes birdy (ijs)koffie weg, blikjes fris, zakjes chips en cake. De kinderen zijn op zo'n typisch Thais 'tuinhuisje' geklommen en zitten daar als de 3 kleutertjes op een hek uit het gelijknamige kinderliedje. Ze slurpen van hun drinken, yelly toetjes, de chipjes, kletsen en genieten.

Werk voor Stichting Aap
'Weet je wat? We rijden gewoon verder en als we na een kwartier niets gevonden hebben, gaan we terug' zegt Merijn. Natuurlijk is na 200 meter fietsen de monkey school in zicht. Een vieze tegenvaller. Bij de ingang staan borden met foto's, waarop apen staan die kunstjes doen. Onder andere een aap op een peuterfietsje. Gewoon heel zielig dus. We twijfelen, maar niet meer als we de entreeprijs horen: 500 baht. Of we de apenshow niet willen zien? Onze magen draaien om. Nee bedankt. Wij hadden bij een apenschool iets soortgelijks als bij Surat Thani in gedachten. Daar leren ze de apen om cocosnoten uit bomen te halen. Niet dit. Hier ligt werk voor Stichting Aap.