Dagje strand

5 februari 2008

Zoals beloofd aan de kinderen gaan we naar het strand. 's Ochtends brandt je daar nog niet weg. Niet dat er iemand zo gek is midden op het strand te gaan zitten, behalve een paar gekke Duitsers die solliciteren naar het worden van een gelijkenis met zwaar verbrande kreeft.

's Middags fietsen we naar Hat Nopparathara, helemaal tot het eind van de weg, waar de ingang van het Nationaal Park is. Dat is de plek waar de Thai gezellig aan het strand zitten. Het is eb, dus de zee is ver weg. Je kunt lopend naar een eiland. Aan het strand grenst een groot gebied met veel groen, waar je kunt zitten onder de bomen. We lopen naar de zee. Honderden krabbetjes schieten voor onze voeten weg. Door een geultje water lopend zien we nog veel meer zeediertjes: garnalen, zeeslakjes, heremietkreeftjes en een dode zeester. Levia vindt de krabbetjes ineens eng en wil gedragen worden.

Op het programma staat een modderbad. Mama is de pineut, de kleine dames smeren zorgvuldig modder overal waar het maar kan. Zelfs in mijn haar. Dikke pret hebben we. Wat een heerlijk besluit van de dag!